 |
| हरिमाया भेटवाल |
भूकम्प झैँ हलिदै तिमी आएपछि
मेरो साँझ थरर काम्छ,
मेरो सामर्थ्यतामा प्रस्न चिन्ह लाग्छ
तिमी आफ्ना कमजोरीहरुलाई
भत्काउन नसकेर
आफ्नो पैतालाहरुलाई उभ्याउन नसकेर
आफ्नो पैतालाहरुलाई उभ्याउन नसकेर
जब मेरो सामु लर्खराऊछौ,
त्यो बेला.............
तिमीले समातेको भित्तो हुँ म
तिमीले सुतेको ओछ्यान हुँ म
तिमी मलाई जुत्ता भन्छौ
तर तिम्रो दरिलो खुट्टा हुँ म!!
त्यो बेला.............
तिमीले समातेको भित्तो हुँ म
तिमीले सुतेको ओछ्यान हुँ म
तिमी मलाई जुत्ता भन्छौ
तर तिम्रो दरिलो खुट्टा हुँ म!!
No comments:
Post a Comment